Birma jest niezwykle egzotycznym zakątkiem, który warto poznać bliżej. Do podróży należy jednak odpowiednio się przygotować, poznać najważniejsze informacje na temat położenia i klimatu kraju, bowiem w jednej części Birmy temperatura może pokazywać 32 st. C w cieniu, zaś w innym, w tym samym czasie, spadać poniżej zera..
Klimat Birmy
Większa część kraju położona jest w strefie klimatu zwrotnikowego monsunowego. Dodatkowo, klimat ten szczególnie w południowej części Birmy charakteryzuje się odmianą wilgotną, wybitnie morską. Na północnych krańcach występuje natomiast klimat podzwrotnikowy i temperatura tam jest znacznie niższa. Średnia temperatura w Birmie waha się w granicach od 25 do 27 st. C. Na południu jest goręcej, bowiem termometr może pokazać nawet 32 st. C, a przy dużej wilgotności wrażenie ciepła jest dodatkowo spotęgowane.
Na wspomnianej północy kraju, w górach, im wyżej, tym jest zimniej. Średnia roczna temperatura raczej nie przekracza tutaj 10 st. C. W wyższych partiach gór temperatura waha się około 0 st. C. Na wysokości powyżej 4000 m n.p.m., która stanowi granicę wiecznego śniegu, ów śnieg rzeczywiście zalega przez cały rok.
Opady
W Birmie wysokość opadów nie jest jednakowa na całym obszarze. Zależą one od obecności oceanu oraz wiatrów monsunowych. I tak, zdecydowanie największe opady odnotowywane są na terenach nadmorskich, czyli na południu, gdzie rocznie może spaść nawet 5000 mm deszczu. Dość duże roczne opady odnotowuje się w delcie rzeki Irawadi – około 2500 mm. Na terenach górzystych Szan rocznie spada średnio od 1000 do 2000 mm.
Zdecydowanie najmniej pada na Równinie Irawadi, niespełna 800 mm rocznie, bowiem osłonięta jest ona od strony zachodniej Górami Zachodniobirmańskimi. W Birmie wyróżnić można pory roku: suchą (od grudnia do kwietnia) i deszczową (od maja do listopada).
Rzeki Birmy
Birma jest krajem o bardzo dobrze rozwiniętej sieci rzecznej. Najważniejszą rzeką jest Irawadi. Wypływa ona z Hengduan Shan (góry w południowych Chinach) i płynie ona przez część zachodnią Równiny Irawadi, a następnie uchodzi do Morza Andamańskiego poprzez wieloramienną, szeroką deltę. Inna rzeka, Sittaun ma długość 400 km i płynie wschodnią częścią rzeczonej równiny. Długą, bo liczącą 2400 km rzeką jest Saluin, która swój początek ma na Wyżynie Tybetańskiej, a uchodzi do Zatoki Martaban.
